ارز دیجیتال چیست؟ بررسی کامل مفهوم ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) یا رمز ارز اصطلاحی است که از سال ۲۰۰۸ میلادی به ادبیات اقتصادی دنیا اضافه شد. برخلاف انواع دیگر پول‌های رایج در کشورهای مختلف، ارزهای دیجیتال شکل فیزیکی ندارند. این دارایی‌ها در بستر بلاک‌چین ایجاد، توزیع، و مبادله می‌شوند. در سال ۲۰۲۴، جمعیت فعال در بازار کریپتوکارنسی از مرز نیم میلیارد نفر عبور کرده است. در این بین، سؤال اساسی برای کسانی که به‌تازگی با این بازار آشنا می‌شوند این است که ارز دیجیتال چیست. اگر شما هم در جست‌وجوی پاسخ این سؤال هستید، تا پایان این مطلب را مطالعه کنید.

ارز دیجیتال چیست به‌زبان ساده

ارز دیجیتال به‌صورت کلی به همه اشکال پول دیجیتال گفته می‌شود که سال‌ها پیش از ظهور بلاکچین و بیت کوین وجود داشته‌اند، اما با ظهور بیت کوین در سال ۲۰۰۸، طرفداران این فناوری، ارزهایی را که بر بستر بلاکچین تولید و توزیع می‌شدند، ارز دیجیتال یا CryptoCurrency نامیدند.

این ارزها به‌دلیل استفاده از رمزنگاری به نام کریپتوکارنسی مشهور و استفاده شدند. در حال حاضر، با رشد فناوری بلاکچین تعداد زیادی ارز دیجیتال عرضه شده است. بنابراین، ارزهای دیجیتال به‌هیچ‌وجه ماهیت فیزیکی ندارند.

تاریخچه ارزهای دیجیتال

آغاز مسیر ارزهای دیجیتال را می‌توان از معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۸ دانست. در سال ۲۰۰۸، فردی ناشناس به‌نام ساتوشی ناکاموتو، وایت پیپر بیت کوین را هم‌زمان با بحران اقتصادی آمریکا منتشر کرد.

اولین بلاک بیت‌کوین در روز ۳ ژانویه ۲۰۰۹ استخراج شد. بنابراین، باید ۳ ژانویه را به‌عنوان روز تولد بیت‌کوین در نظر گرفت. این رمزارز از همان زمان محبوبیت بسیاری پیدا کرد.

پیدایش آلت‌کوین‌ها

ظهور آلت کوین‌ها تا سال ۲۰۱۱ و با عرضه لایت کوین رخ داد. لایت کوین محبوب‌ترین آلت کوین بازار بود که از الگوریتم استخراج متفاوتی استفاده می‌کرد و نسبت به بیت کوین، عرضه بیشتری داشت. پس از آن، بیت کوین کش به‌عنوان فورک شبکه بیت کوین ایجاد شد.

سال ۲۰۱۲، سال مهمی برای بازار ارزهای دیجیتال بود. بیت کوین در این سال اولین رویداد هاوینگ خود را پشت سر گذاشت و طی آن، پاداش ماینرها از ۵۰ BTC به ۲۵۰ بیت‌کوین شد. در این سال، بازار رمزارزها با مفهوم جدیدی به‌نام الگوریتم اجماع اثبات سهام آشنا شد. در واقع، ارز دیجیتال PeerCoin اولین رمزارزی بود که برای اجماع از اثبات سهام استفاده می‌کرد.

آغاز ماجراجویی میم‌ کوین‌ها در بازار کریپتوکارنسی

در سال ۲۰۱۳، اولین میم کوین محبوب، یعنی دوج کوین، به بازار عرضه شد. میم‌کوین‌ها هر چند جدی گرفته نمی‌شدند، امروز بخش مهمی از فرهنگ بازار ارز دیجیتال معطوف به آن‌هاست. سال ۲۰۱۶ اتریوم عرضه شد و بازار ارزهای دیجیتال را با مفهوم جدیدی به‌نام ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال آشنا کرد. تا پایان سال ۲۰۱۷، هزاران پروژه کریپتویی از این روش برای عرضه توکن‌هایشان استفاده کردند.

اوج‌گیری صنعت دیفای

پیشرفت مارکت کریپتو ادامه داشت و روزبه‌روز با مفاهیم جدیدی روبه‌رو می‌شد. در سال ۲۰۲۰، کاربران با سرویس جدید وام‌دهی ارز دیجیتال آشنا شدند. صنعت دیفای در اوج خود قرار داشت و پلتفرم‌های استیکینگ و وام‌دهی بسیار پرطرف‌دار بودند.

رکود سنگین بازار ارز دیجیتال در سال ۲۰۲۲

سال بعد، یعنی ۲۰۲۱، مارکت با بهار بسیار پرسودی همراه بود. بیت کوین و بسیاری از رمزارزها در این سال بیشترین قیمت‌های تاریخ خود را ثبت کردند، اما این بهار آن‌چنان پایدار نبود و در سال ۲۰۲۲، بازار کریپتو درگیر دوره نزول شد.

زمستان کریپتو در سال ۲۰۲۲، فعالان بازار ارز دیجیتال را تا مرز ناامیدی مطلق پیش برد. بیت‌کوین بزرگ‌ترین ارز دیجیتال از سقف ۶۹ هزار دلار، ظرف یکسال به‌محدوده ۱۵۵۰۰ دلار عقب‌نشینی کرد.  رمزارزهای دیگر نیز روزهای سختی را سپری کردند.

به‌ هر ترتیب، زمستان کریپتو با شروع سال ۲۰۲۳ به‌آرامی تمام شد. در این سال، ارزش کل بازار رمزارزها، که به زیر هزار میلیارد دلار سقوط کرده بود، بار دیگر رشد پیدا کرد و در پایان سال، مارکت کپ بازار در محدوده ۱۶۰۰ میلیارد دلار قرار گرفت.

رمزارزها چگونه کار می‌کنند؟

اشاره کردیم که ارز دیجیتال نوعی دارایی الکترونیکی مبتنی بر رمزنگاری است. در اینجا پای مفهوم دیگری به‌نام بلاک‌چین (Blockchain) به‌میان می‌آید. بلاک‌چین را می‌توان نوعی دفتر کل توزیع‌شده دانست که اطلاعات تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در قالب آن پردازش و ذخیره می‌شوند.

حتماً این سؤال برایتان پیش آمده است که با وجود غیرمتمرکز بودن رمزارزها، مبادلات آن‌ها چگونه در بستری امن انجام می‌گیرد. در هر شبکه بلاک‌چین، تعدادی نود (Node) یا گره وظیفه اعتبارسنجی تراکنش‌ها را برعهده دارند. اینکه چه کسانی مجاز هستند به‌عنوان گره در شبکه فعالیت کنند، در هر بلاک‌چین تحت قوانین خاصی تعیین تکلیف می‌شود.

برای آنکه نودها از رویه مشخصی در اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده کنند، به نوعی مکانیزم اجماع نیاز است. برای این منظور در هر شبکه بلاک‌چین از الگوریتمی اختصاصی استفاده می‌شود؛ الگوریتمی که تمام نودها موظف به رعایت آن هستند. الگوریتم اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) دو مورد از مهم‌ترین الگوریتم‌های اجماع در شبکه‌های بلاک‌چین هستند. بر این اساس، به‌جای آنکه نهاد یا شخص متمرکزی پردازش تراکنش‌ها را انجام دهد، این کار زیرنظر مجموعه‌ای از گره‌ها به‌صورت ناشناس انجام می‌پذیرد. به این ترتیب، عملیات تبادل رمزارزها بین دو کیف پول انجام می‌شود.

تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست؟

مهم‌ترین تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال در مسئله تمرکز زدایی است. همان‌طور که اشاره کردیم، ارزهای دیجیتال به‌صورت غیرمتمرکز مدیریت می‌شوند. درحالی‌که ارزهای فیات را در هر کشور، بانک مرکزی آن کنترل و مدیریت می‌کند.

در کنار این موضوع، باید به تفاوت مهم دیگری نیز اشاره کنیم. چاپ و توزیع پول معمولی در هر کشور توسط بانک مرکزی صورت می‌گیرد. بنابراین، اساساً هیچ‌گونه محدودیت خاصی در عرضه ارزهای فیات وجود ندارد. این موضوع باعث شده است که بانک‌های مرکزی با چاپ بی‌رویه پول، در ارزش آن‌ها تأثیر منفی جدی به‌جا بگذارند.

در مقابل، ارزهای دیجیتال به‌ دو دسته تقسیم می‌شوند. برخی از آن‌ها مانند بیت کوین، در عرضه محدودیت دارند؛ به‌طوری‌که درمجموع، ۲۱ میلیون بیت کوین برای عرضه در نظر گرفته شده است. در مقابل، گروه دیگری از ارزهای دیجیتال مانند تتر و اتریوم هستند که سقف عرضه ندارند و بر اساس تقاضای موجود در بازار توزیع می‌شوند.

نکته مهم دیگر در باب تفاوت ارز دیجیتال با پول معمولی، مکانیزم توزیع آن‌هاست. پول‌های معمولی را بانک‌های مرکزی توزیع می‌کنند. درحالی‌که برای توزیع ارزهای دیجیتال مکانیزم‌های گوناگونی وجود دارد. برای مثال، در شبکه بیت کوین توزیع BTC در قالب فرایندی به‌نام استخراج یا ماینینگ (Mining) صورت می‌گیرد. همچنین می‌توان به اتریوم اشاره کرد که در قالب پاداش به ولیدیتورهای (Validator) فعال در شبکه عرضه می‌شود. در مقابل، استیبل کوین‌هایی مانند تتر نیز هستند که مکانیزم عرضه آن‌ها شبیه به پول‌های فیات است و از طریق صرافی ارز دیجیتال صورت می‌گیرد.

مقایسه مفاهیم ارز دیجیتال و رمزارز

با اینکه در حال حاضر استفاده از عبارت ارز دیجیتال رونق گرفته، ولی این عبارت به مفهوم کلی‌تری اشاره دارد. ارز دیجیتال یا Digital Money، به هرگونه پول دیجیتال گفته می‌شود که پیش از ظهور بیت کوین نیز وجود داشته است.

بهترین نمونه‌هایی که پیش از بیت کوین وجود داشته‌اند، انواع دلار دیجیتال مانند دلار پی‌پال است. این نوع ارزها در واقع نمونه‌های دیجیتال ارزهای فیات هستند که به‌صورت متمرکز عمل می‌کنند و یک نهاد مرکزی آن‌ها را مدیریت می‌کند.

رمزارز یا Cryptocurrency به ارزهایی گفته می‌شود که در تولید و ایجاد آن‌ها از اصول رمزنگاری استفاده شده است. این نوع ارزها به‌دلیل استفاده از رمزنگاری، بسیار ایمن هستند و بزرگ‌ترین وجه تمایزشان غیرمتمرکز بودن آن‌هاست. این رمزارزها برای جابه‌جایی به هیچ سازمان یا شخص ثالثی نیاز ندارند و تمام این فرایندها بدون واسطه صورت می‌گیرد.

انواع ارز دیجیتال

انواع ارز دیجیتال به‌صورت کلی به دو دسته کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم می‎شوند. حتماً می‌پرسید تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟ کوین به رمزارزی گفته می‌شود که روی بلاکچین اختصاصی خود عرضه و تولید می‌شود.

توکن نیز ارز دیجیتالی است که برای عرضه و توکن به بلاکچین دیگری وابسته است. برای مثال، اتریوم کوین است و ارز دیجیتال یونی سواپ، که بر بستر بلاکچین اتریوم عرضه شده، توکن نامیده می‌شود.

اگر بخواهیم دسته‌بندی گسترده‌تری برای ارزهای دیجیتال در نظر بگیریم، می‌توانیم آن‌ها را به‌صورت زیر دسته‌بندی کنیم.

آلت کوین

هر رمزارزی به غیر از بیت کوین را آلت کوین می‌نامند. این کلمه از واژه انگلیسی Alternative یا جایگزین گرفته شده است که به‌معنی رمزارزهایی است که همگی قصد دارند جایگزین بیت کوین شوند. البته برخی کارشناسان بازار کریپتو اعتقاد دارند به‌دلیل رشد و اهمیت اتریوم، می‌توان این رمزارز را جزئی از آلت کوین‌ها به‌حساب نیاورد. از مهم‌ترین آلت کوین‌های بازار می‌توان به لایت کوین، کاردانو، سولانا، و آوالانچ اشاره کرد.

میم کوین

میم کوین‌ به رمزارزهایی گفته می‌شود که جنبه سرگرمی و جوک دارند و براساس هدف فنی خاصی عرضه نشده‌اند. دوج کوین به‌عنوان اولین میم کوین، براساس یک میم اینترنتی ساخته شد و محبوبیت زیادی نیز پیدا کرد.

در ادامه، میم کوین‌هایی مانند شیبا اینو، فلوکی اینو، و دوج ایلان عرضه شدند که توانستند به‌سبب جامعه قوی، به محبوبیت زیادی دست پیدا کنند. یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های این نوع رمزارزها، وابستگی شدید آن‌ها به جامعه طرف‌دارانشان است.

شت کوین

شت کوین رمزارزی است که هیچ‌گونه هدف خاصی را دنبال نمی‌کند. این رمزارزها ارزش ذاتی خاص و هدف معینی ندارند. البته شت کوین جزئی از دسته‌بندی‌های اصلی ارزهای دیجیتال به‌حساب نمی‌آید و اطلاق کلمه شت کوین به یک رمزارز، کاملاً سلیقه‌ای است. از معروف‌ترین شت کوین‌ها می‌توان به سیف مون (SafeMoon) اشاره کرد.

استیبل کوین

همان‌طور که از نام استیبل کوین معلوم است، این نوع رمزارزها همیشه ارزشی برابر و ثابت دارند. در واقع این رمزارزها، نمونه‌هایی دیجیتال از ارزها یا دارایی‌ها فیزیکی هستند؛ برای مثال، استیبل کوین تتر که ارزشی برابر با یک دلار آمریکا دارد، یا توکن PAX Gold که ارزشی برابر با طلای جهانی دارد. این نوع رمزارزها در بازار ارزهای دیجیتال بسیار کاربردی و مفیدند، تا جایی که تتر (USDT) بیشترین محبوبیت را بین جفت ارزهای معاملاتی پیدا کرده است.

توکن غیرمثلی

توکن غیرمثلی یا به‌اختصار NFT، رمزارزهایی هستند که برخلاف انواع دیگر ارزهای دیجیتال، قابل تقسیم نیستند و هر کدام نمونه‌ای منحصربه‌فردند. در واقع از یک توکن NFT تنها یک عدد وجود دارد و هر کدام از این توکن‌ها مشخصات و قیمت مختص به خود را دارند.

از این ارزهای دیجیتال بیشتر برای ایجاد مجموعه‌های کلکسیونی، آثار هنری، قطعات موسیقی، و حتی تکه‌های ویدئویی استفاده می‌شوند. از معروف‌ترین این توکن‌ها می‌توان به مجموعه کریپتوپانک (CrypoPunk) اشاره کرد.

کاربرد ارز دیجیتال در زندگی روزمره

در اینجا سؤال مهمی پیش می‌آید: آیا تنها کاربرد ارز دیجیتال، استفاده به‌عنوان یک دارایی برای پرداخت و مبادلات مالی است؟ پاسخ این سؤال منفی است. بین انواع و اقسام رمزارزهای موجود در بازار کریپتوکارنسی، گزینه‌های متنوعی وجود دارند که برای اهداف و کاربردهای خاصی راه‌اندازی شده‌اند.

برخی از کاربردهای مختلفی که می‌توان برای ارزهای دیجیتال برشمرد، عبارت‌اند از:

• خرید رمزارزها با هدف ذخیره ارزش و حفاظت از دارایی‌ها در برابر تورم اقتصادی؛
• امکان استفاده از ارزهای دیجیتال برای خریدهای روزمره؛
• سپرده‌گذاری ارزهای دیجیتال با هدف کسب سود؛
• پرداخت وام در قالب رمزارزها؛
• استفاده از ارزهای دیجیتال برای راه‌اندازی و مدیریت برنامه‌های غیرمتمرکز؛
• استفاده از رمزارزها برای ایجاد قرارداد هوشمند؛
• تعریف توکن‌های غیرمثلی یا NFT برای ایجاد مالکیت خصوصی دیجیتال.

مزایا و معایب ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال نقاط ضعف و قوت خاصی دارند که قبل از سرمایه‌گذاری در آن‌ها، باید در نظر بگیرید.

تمرکززدایی از امور مالی

غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال درعین‌حال که باعث ایجاد مزایای زیادی برای این شکل از دارایی‌ها شده، مشکلات و چالش‌هایی را نیز به‌وجود آورده است. غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال انتقال پول بین دو طرف یک معامله را تسهیل می‌کند. علاوه بر ایجاد فرصت انتقال سریع پول در سراسر دنیا، هزینه‌های جانبی انتقال پول را نیز تا حد زیادی کاهش می‌دهند.

سرمایه‌گذاری با هدف ذخیره ارزش و کسب سود

سرمایه‌گذاری در بازار رمزارزها نیز فرصت سودآوری بسیار زیادی را برای فعالان بازار کریپتوکارنسی در این سال‌ها ایجاد کرده است. با مروری بر تاریخچه قیمت بیت کوین از گذشته تا امروز، می‌توانید پی به این موضوع ببرید.

نوسانات زیاد قیمت ارز دیجیتال

درعین‌حال، چالش‌های جدی پیش روی بازار رمزارزها وجود دارد که نباید به‌سادگی از کنار آن‌ها رد شد. مهم‌ترین چالش، نوسانات شدید قیمت ارزهای دیجیتال است. بارها اتفاق افتاده است که قیمت رمزارزها تنها در عرض چند ساعت تغییرات شدیدی کرده است؛ این موضوعی است که باید برای سرمایه‌گذاری مدنظر قرار دهید.

تمرکز قدرت شبکه‌های مختلف در دست عده معدود

از طرف دیگر، غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال بسیاری اوقات زیر سؤال می‌رود. برای مثال، ویتالیک بوترین، خالق بلاک‌چین اتریوم، تمرکز نودهای اعتبارسنجی این شبکه در کشور آمریکا را یکی از چالش‌های بزرگ پیش روی اتریوم می‌داند. جالب است بدانید که تنها صد کیف پول، بیش از ۱۲ درصد بیت کوین‌های در گردش را در اختیار دارند. از این مثال‌ها، که روح غیرمتمرکز بودن کریپتوکارنسی را نقض می‌کنند، درباره رمزارزهای مختلف نیز وجود دارد.

استفاده از ارز دیجیتال برای پول‌شویی و قاچاق

از آن گذشته، ارزهای دیجیتال به ابزاری برای پول‌شویی نیز تبدیل شده‌اند. بسیاری از کلاهبرداران بزرگ از فرصت تراکنش‌های نیمه‌ناشناس در ارزهای دیجیتال برای پولشویی در مقیاس کلان استفاده می‌کنند.

آمار بالای کلاهبرداری ارز دیجیتال

آمار و ارقام کلاهبرداری‌ها در دنیا کریپتوکارنسی نیز بسیار نگران‌کننده است. هر روز شاهد ابداع روش‌های جدید کلاهبرداری در این بازار هستیم که دامن افراد بسیار زیادی را می‌گیرد. تقریباً روزی نیست که اخبار کلاهبرداری در قالب پروژه‌های پامپ و دامپ و طرح پانزی تا حملات فیشینگ و هکری در بازار کریپتوکارنسی منتشر نشود.

چالش نظارت و قانون‌گذاری

خلأ قانون‌گذاری و نظارت در این بازار دلیل اصلی بالا بودن آمار کلاهبرداری و پول‌شویی است. بسیاری از کشورها در کوران قانون‌گذاری برای این بازارها هستند، اما هنوز با نقطه مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. پذیرش ارزهای دیجیتال نزد مردم در کشورهای مختلف نیز یکی از بزرگ‌ترین موانع بر سر راه توسعه این بازار به‌شمار می‌رود.

آیا ارزهای دیجیتال امنیت دارند؟

یکی از سؤالات مهمی که بسیاری از افراد همواره مطرح می‌کنند این است که آیا ارزهای دیجیتال امنیت دارند. نمی‌توان با بله یا خیر به این سؤال پاسخ داد. شبکه‌های بلاک‌چین در این سال‌ها ثابت کرده‌اند که امنیت بسیار خوبی دارند. در بسیاری از شبکه‌های معتبر امکان دو بار خرج کردن رمزارزها وجود ندارد. ضمن اینکه برای هک‌ کردن آن‌ها باید مسیر پیچیده‌ای طی شود که در حال حاضر، حداقل غیرممکن به‌نظر می‌رسد.

البته سایه تهدید‌های امنیتی هیچ‌گاه از سر بازار کریپتوکارنسی و هر بازار مالی دیگری برطرف نمی‌شود. نکته اساسی این است که همه‌چیز درباره امنیت رمزارزها به همین‌جا خلاصه نمی‌شود، بلکه این ماجرا ابعاد گسترده‌تری دارد. پس از خرید ارز دیجیتال، برای نگهداری از آن‌ها به کیف پول نیاز دارید. کیف پول‌ ارز دیجیتال، نرم‌افزار یا سخت‌افزاری است که برای نگهداری کلیدهای خصوصی مربوط به رمزارزها استفاده می‌شود.

امنیت زیاد کیف پول ارز دیجیتال مهم‌ترین ویژگی‌ای است که برای انتخاب آن باید مدنظر قرار دهید. تا امروز بارها اخباری مبنی بر هک شدن والت‌ها و به‌سرقت‌رفتن سرمایه بسیاری از افراد منتشر شده است. جدید‌ترین نمونه این اتفاق در سال ۲۰۲۳ مربوط به کیف پول معروف اتمیک والت است. گروه هکری به‌نام لازاروس با هک کردن اتمیک والت، به موجودی ۵۵۰۰ کیف پول دسترسی پیدا کرد و درمجموع صد میلیون دلار به‌سرقت برد.

شاید بهترین تعبیری که بتوان برای امنیت بازار رمزارزها به‌کار برد، چیزی شبیه به بندبازی باشد. در بازار رمزارزها، خودتان بیش از هرکس دیگری مسئولیت حفاظت از اموال خود را برعهده دارید، همان‌طورکه بندباز برای جلوگیری از سقوط باید تعادل خود را حفظ کند. تنها با داشتن تمرکز و تجربه زیاد است که می‌توانید سرمایه خود را از دستبرد دیگران حفظ کنید.

خرید و فروش ارز دیجیتال در کجا انجام می‌شود؟

برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال می‌توان به روش‌های مختلف اقدام کرد. اولین راه برای این کار، خرید و فروش از شخص است. در واقع، کاربر مستقیم از کسی که رمزارز مدنظر را دارد، توکن را می‌خرد. البته این روش به اطمینان از طرف مقابل نیاز دارد و خرید و فروش به این صورت، احتمال کلاهبرداری را بسیار افزایش می‌دهد.

بهترین راه استفاده از صرافی‌های ارز دیجیتال است. بستر لازم برای خرید و فروش رمزارزها در صرافی‌های کریپتویی مهیا شده است و کاربر با ثبت نام و ایجاد حساب کاربری، می‌تواند به‌راحتی در بازارهای معاملاتی صرافی به خرید و فروش رمزارزها بپردازد. البته انواع غیرمتمرکز صرافی‌ها نیز وجود دارد که در این پلتفرم‌ها، کاربر به ایجاد حساب کاربری و واریز دارایی به صرافی نیازی ندارد و تنها با اتصال کیف پول، می‌توان به خرید و فروش ارزهای دیجیتال پرداخت.

روش نگهداری ارز دیجیتال

پس از خرید ارزهای دیجیتال، مطمئناً به نحوه نگهداری از ارزهای دیجیتال فکر می‌کنید. در این مرحله، می‌توانید بین نگهداری از رمزارزها در صرافی و انتقال به کیف پول شخصی، یک کدام را انتخاب کنید. البته برای امنیت بیشتر دارایی‌ها بهتر است پس از خرید، دارایی‌های خود را به کیف پول شخصی منتقل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، دعوت می‌کنیم مقاله «بهترین روش نگهداری ارز دیجیتال» را مطالعه کنید.

مقایسه سرمایه‌گذاری و ترید ارز دیجیتال

فعالان بازار ارزهای دیجیتال به روش‌های مختلفی از این بازار سود کسب می‌کنند. برخی از کاربران با استفاده از تحلیل تکنیکال به ترید رمزارزها می‌پردازند و در کوتاه‌مدت، معاملات خود را انجام می‌دهند. برخی دیگر نیز به کمک تحلیل فاندامنتال و تکنیکال، به معاملات میان‌مدت و بلندمدت در این بازار می‌پردازند. در واقع، سرمایه‌گذار برای مدت طولانی به نگهداری ارزهای دیجیتال می‌پردازد تا از رشد بلندمدت آن نهایت استفاده را ببرد، اما تریدر با انجام معاملات روزانه یا نهایتاً هفتگی، به کسب سود در کوتاه‌مدت فکر می‌کند.

نکات مهم در سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال

برای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، لازم است نکاتی را رعایت کنید. این نکات از ضررهای سنگین جلوگیری و به حفظ سرمایه کمک می‌کند.

• از صرافی معتبر استفاده کنید؛
• از تحلیل فاندامنتال و تکنیکال به‌صورت هم‌زمان بهره ببرید؛
• از گرفتن تصمیمات احساسی دوری کنید؛
• استراتژی معاملاتی داشته باشید؛
• سبد سرمایه‌گذاری متنوعی ایجاد کنید؛
• پس از خرید، دارایی‌های خود را به کیف پول منتقل کنید؛
• میزان سرمایه برای ورود به هر معامله را تعیین کنید؛
• حد سود و حد ضرر خود را پیش از ورود به معامله معین کنید.

معروف‌ترین ارزهای دیجیتال کدام‌اند؟

در ادامه، به معروف‌ترین و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

• بیشترین مارکت کپ: بیت کوین (BTC)؛
• بزرگ‌ترین میزبان برنامه‌های غیرمتمرکز: اتریوم (ETH)؛
• محبوب‌ترین میم کوین: دوج کوین (DOGE)؛
• پرکاربردترین استیبل کوین: تتر (USDT)؛
• محبوب‌ترین رمزارز صرافی متمرکز: بایننس کوین (BNB)؛
• محبوب‌ترین ارز دیجیتال صرافی غیرمتمرکز: یونی سواپ (UNI)؛
• محبوب‌ترین ارز دیجیتال بازی کریپتویی: ایمیوتیبل ایکس (IMX).

قیمت یک ارز دیجیتال چگونه تعیین می‌شود؟

مهم‌ترین عامل برای تعیین قیمت ارز دیجیتال عرضه و تقاضا برای آن توکن است. تا زمانی که عرضه کم باشد و تقاضا زیاد، قیمت دارایی رشد خواهد کرد، ولی زمانی که عرضه از تقاضا پیشی بگیرید، ارزش توکن کاهش پیدا می‌کند.

عامل تأثیرگذار بعدی، دارا بودن ارزش ذاتی است. پروژه‌های کریپتویی به‌دلیل اهداف و مسیر رشدشان، ارزش ذاتی پیدا می‌کنند. رمزارزی که برای حل مشکلی ایجاد شده و تیم متخصص و باتجربه داشته باشد، مطمئناً به قیمت‌های بالایی دست پیدا خواهد کرد.

فعالیت‌ در شبکه‌های اجتماعی و پذیرش عمومی نیز در قیمت رمزارزها تأثیرگذار است. قانون‌گذاری و محدودیت‌های اعمال‌شده توسط دولت‌ها نیز می‌تواند در قیمت دارایی‌ها مؤثر باشد.

عامل بعدی می‌تواند نحوه عرضه توکن و استخراج آن باشد. عرضه محدود ارز دیجیتال در شرایطی که تقاضای زیادی برای آن در بازار وجود دارد، می‌تواند عامل مؤثری برای افزایش قیمت آن باشد.

کلام پایانی

در این مطلب بررسی کردیم که ارز دیجیتال چیست و چه کاربردهایی دارد. اگر قصد دارید به بازار رمزارزها وارد شوید، حتماً آموزش‌دیدن را جدی بگیرید. آموزش تحلیل تکنیکال و فاندامنتال برای یادگیری اصول معامله‌گری در بازار رمزارزها نقش اساسی دارد. در کنار آن، لازم است برای یادگیری مفاهیم بازار رمزارزها نیز جداگانه زمان بگذارید. حتماً اصول مدیریت ریسک و سرمایه را برای سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال رعایت کنید. در غیر این صورت، دارایی خود را در معرض خطرهای جدی قرار خواهید داد که گاهی جبران‌ناپذیرند.